İnsanın etrafındaki her türlü nesne, onun çevresini oluşturur. Sosyal çevre, bireyin hareket ve davranışlarını kontrol eder ve yargılar. Toplumsal olarak, insan davranışını düzenleyen iki kaynak vardır. Bunlardan biri, grup içindeki davranışın yapısı, diğeri grubun kültürüdür; grup üyelerini bütünleştiren ortak inanç ve yönelimlerdir. Toplum, her yaştan insanı içine alan, organlaşmış, herhangi bir sözleşme eseri olmayıp ortak inançlar ve kurumlara dayanan tabiî bir kurumdur. 

Fert üzerinde muhitin yani cemiyetin tesiri büyüktür. Bu tesirde de kişinin kendini algılayış şekliyle, kültürel arka planı arasında bir irtibat söz konusudur. Davranış tecrübesi, kişinin çeşitli davranışları karşısında çevresindekilerin takındıkları tavırla ilgilidir. En basitinden kendisine kravat seçen bir insan, o esnada fizikî bakımdan yalnız olsa da yine tesir altında kalmıştır. Çünkü diğer tanıdıklarının bunu karşı nasıl tavır takınacaklarını düşünür.